Her gün biraz daha öldüğümüz, her yeri ölüm kaplayan bu memlekette yaşamak isteyenler için bir durak olmalı. Yaşadığımızı hissettiğimiz bir durak. Sanattan, edebiyattan ve yaşamdan konuştuğumuz küçük bir durak. O durağa sığdırdığımız küçük anda bir hayatın umudu olmalı. O umut yaşatmalı bizi.
Türkiye'nin farklı yerlerinde üretilen gazozların buluştuğu Taksim'deki Avam Kahvesi memleketin gazozuna sevdalı insanlar için bir dinlenme yeri olabilir. En azından benim için tek derdimin "Hangi gazozunu içsek? "Bak Safranbolu var mesela", "Urfa'nın ne gazosu var ki" diye illerden, o illerde geçen mutluluklardan, oraya ait ne varsa muhabbet eylediğimiz bir yer.
Akşama doğru çalan şarkılarıyla beraber umut saçan Avam Kahvesi şu aralar en sevdiğim dinlenme durağım. Yaşamak hepimizin hakkı.
Yaşamak umudu ile.
Türkiye'nin farklı yerlerinde üretilen gazozların buluştuğu Taksim'deki Avam Kahvesi memleketin gazozuna sevdalı insanlar için bir dinlenme yeri olabilir. En azından benim için tek derdimin "Hangi gazozunu içsek? "Bak Safranbolu var mesela", "Urfa'nın ne gazosu var ki" diye illerden, o illerde geçen mutluluklardan, oraya ait ne varsa muhabbet eylediğimiz bir yer.
Akşama doğru çalan şarkılarıyla beraber umut saçan Avam Kahvesi şu aralar en sevdiğim dinlenme durağım. Yaşamak hepimizin hakkı.
Yaşamak umudu ile.
