Birkaç yıl önce öğrenciyken plazada çalışan insanların hayatı ile ilgili yazılanlara güler bu da hayat mı der geçerdim. Başıma ve hayatıma ne olacağını bilmiyordum tabi ki. Vur patlasın çal oynasın günlerimin ardından sabah karanlığı ile çıkıp gelip akşam karanlığı ile eve geri geldiğim bir işteyim. Geçen günlerde telefonuma bir bildirim düştü işssizlik oranları ile ilgili. İş bulamayan arkadaşlarımı da düşününce belki dedim şu an daha iyidir her şeyin böyle olması. İşi bir kenara bırakıyorum çünkü aslında işimi seviyorum ama sevmediğim bir hayat var ortada. Daha doğrusu sistem.
Her gün bir kere otobüslerdeki geçirdiğim bir kırk dakika ömrümdeki bir yıla eş değer. Otobüs bazen değil her gün o kadar dolu oluyor ki kendi ineceğim durakta değil bir sonraki duraklarda iniyorum. Nerede boşalırsa... Otobüs sonrası tüm plaza halkı sakinlerimizin ellerinde Starbucks bardakları ile bir yerlere yetişiyor. Hayır neden Starbuck falan o kısmı geçtim ama bir çoğunun aldığı maaş belli iken her gün Starbuckdan kahve almak sizce de biraz show değil mi?
Tüm dünyadaki eğitim sistemine hakim değilim ama hakim olduğum bir sistem varsa Türkiye Cumhuriye Eğitim Sistemi. Ey sevgili okuyucum 16 yıl okuduktan sonra tıp ve öğretmenlik dışında okuduğunuz bölümün hiç bir karşılığı iş hayatında yok. Çok acı belki de ama durumun bu şekilde olduğunu staj yaptığım zamanlar anlamıştım. Okulda biz Gramsci'ydi Adorno'ydu Benjamin'di öğrenelim ama çalıştığımız zaman bunların karşılığı koca bir sıfır olsun. Bu anlattıklarım plaza hayatımdaki her gün geçen isyan etme kısmı.
Şimdi gençliğimizi kullanıp çalışma zamanı. Hep çalışmalıyız. Çok çalışmalıyız. Ne demek dünyayı gezme. Gezme artık çok eskiden kaldı. "hmmm demek Amerikada", "Zaten gezgin olmakta biraz evsiz kalmak"... Bu kısım da her gün dünyanın çeşitli yerlerinden fotoğrafları görüp, yurt dışında yaşayan arkadaşlarımı gördüğüm zamanki hissiyatım. Oysa ki gezip, devamlı yolda olma haline kendimi bildim bileli razıydım. O yolda olma hali benimdi. Benim hayalimdi.Şimdi öğle yemeğine çıkacağım. Muhtemel yemekten sonra çayımı içip hayatıma devam edeceğim. Şimdilik bu kadar.
Hayatta karşılığı olan her şey sizi bulsun.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder